“Sen i§gi misin âdeta?†diyor Zehra da. Tuncer abinin bizim aramizda ona verdigi onderligi biri elinden kapiverecekmi§ gibi.
Dahi birlikte Fitnat hanimi yalnizligina birakiyorum. Yuruyorum. i§te. Ben daha Tezel’in yanma ula§amadan gene zor miralay ula§iyor onun yanma. Tombul, kisa parmaklariyla bu kez de bir kurdanin ucundaki sicak kofteyi Tezel’in agzina soku§turuyor.
§imdi esir bulundugum bu kampta, istikbalimin ne olacagini du§unerek Remzi abimi, Remzi abimin yaninda biraktigim e§imden gok, yuzunu henuz goremedigim, bana ug aylik bir resmini yolladiklari biricik oglum Yilmaz’i du§unerek bu satirlari yaziyorum. Ben bu defteri cebime, Kore’deki ilk gunumden ba§layarak §erefle komple her gunumu sermek igin koymu§tum.
Fakat o gepegenç kizlar, delikanlilar, guvenilecek o denli gok ki§i bulabilmi§ler ki, eyitmek bulabilmi§ler ki, bak, yaralarindan, yakilan tirnaklarindan, elektrik gegirilen goguslerinden; i§kencenin igreng ellerine kar§i duyduklari ofke, ba§kaldirilarindan; a§agilama, higleme gabalarina kar§i direnmelerinden damittiklari §u minicik kagitlari, insan haklari igin sava§an bir orgutun kapisina sağlam ula§tiracak kopruyu kurabilmi§ler.
Oglum goturur beni, ilhanim, derken bir onurlani§i vardi!.. Kalabalikta oglunun cafcafli arabasinda gorunmek istedi, Omer abinin tutacagi taksi de neymi§? Omer abi ile Aysel halanin kar§isinda utang duydugum gunlerden bir gun i§te. Babaanneme kar§i da igimde bir §ey eksildi.
Yolboyu bana Ahmet’i anlatti. Kahroluyordu. “Ben bu yanli§i nasil i§ledim Omer as, fukaralık deyip nasil ellerimle kollukçu okuluna verdim bu gocugu?
Ona koridorda rastlayiverince, igimde patlayan guzelligi kendimden da gizlemeye gali§arak, i§te bir nöbet elan yanimdakilere kendimi begendirebilme gabasi. Ba§ka çağ olsa, onun o uzak, dalgin yıldızlı§u kar§isinda yureklenip de yanina gidemezdim.
Bu sozler kulagima kuguk higkiriklar kabilinden garpiyor. Sonrasında imparator’in bozgun ordular kumandaninin sesini gagri§tiran sesi:
Lavabonun ustundeki aynada pis ab damlalari. Murdar deniz damlalari arasinda ellisine merdiven dayami§, o merdiveni dayarken berrak kalmaya çokça ozen gostermi§ yorgun yuzum. Bu yuze bula§mi§ bir click url §arki. Oxfordlu Omer’in §u an’a tokuşma gok igreng bulacagi o §arki, aynada yari dokuk saglariyla duran bir ba§in yanma Aysel’i de getirip konduruyor. Bacanak bir §arki. Bu §arkinin nerdeyse bizim ikimizin §arkisi olduguna inanmaya hazir, daginik bir Omer. Madem ki gidiyorsun birakip burda beni, ben bile oyleyse dugune giderim... Gelini §uramda duyar, kizkarde§inle de higligi info adress payla§irim.
ilter gabuk toparlanmi§ti, lakin beni dagitip gitmi§ti hocam. Dogrusu, soyledigi busbutun akil almaz bir §ey de degil... Ofkelendim kendime. kazançlı animsiyorum. Kafami hizli hizli sallayarak bu mendebur du§unceyi bir kovadan gopluge bo§altircasina bo§altmak istedim.
Bir garson, tepsiyle yardimima ko§uyor. Yeni bir soz arayip bulmaktan kurtuluyorum. Geng kadin da tutuklugundan kurtuluyor. Domates bulaşık bir votka aliyor. Yedekte muntazır ikinci garsonun tepsisinden sicak bir borek atiyor agzina.
soyluyor. Devletin kapitalistle§mesini bir gunde tersyuz edip onleyecek ve donu§turecek degiliz elbet. Daha i§in ba§indayiz.
Ben bir general vurabilirdim vurmasina da, bunlarin kahraman kesilmesinden elan alp oluveririm diyerek korktum. Ustelik, bir generali vuracaktiysam da; onlar istedi diyerek vurmazdim.
Muhtemel gun ve saatte buradayim. §unca yil sonra Aysel’le birlikteligimizin temeline ilk ayriligi koyarak. iki yanli, bunu hig engellemeyerek. En onemsizi en onemli kilmayi ba§armak igin, gergekten onemli bir birikim. Hem de boyle bir gunde.